|
Dit was weer een geweldige dag. We zijn weer naar Bryce Canyon geweest. Eerste hebben we de betaalbewijzen van de Grand Canyon, Petrified Forest en Bryce Canyon ingeleverd om voor $ 21,00 extra een pas voor alle parken te kopen die een jaar geldig is.
Daarna gingen we naar Sunrise Point om weer een wandeling te maken. We hadden bij het ontbijt al zitten dubben of we de lange Fairyland loop van 8 mijlen zouden doen of alleen naar de Tower Bridge, een wandeling van 1,5 mijlen heen en 1,5 mijlen terug. Toch maar voor de korte gekozen, omdat we gisteren best veel last van de heupen hebben gehad en dat vandaag ook nog voelden. Maar het ging zo soepeltjes dat we met drie kwartier al bij de Tower Bridge stonden. Ja, dat zou wel een heel kort stukje worden. We waren onderweg Amerikaanse mensen tegen gekomen die zeiden dat het zo mooi was. En op de kruising zelf al wat oudere Franstalige mensen die dat ook zeiden. Nou allee, als zij het kunnen, kunnen wij dat ook. Spraken wij overmoedig. Al 1,5 mijl gehad, dus nog 4 mijlen voor we weer boven zijn en dan nog 2,5 mijlen terug naar de auto. Nou, we hebben het geweten hoor. Het was prachtig (zie de foto’s) daar niet van. Maar 4 mijl bergje op en bergje af (heel steile stukken) gaat je niet in de koude kleren zitten. Gelukkig hadden we 4 flesjes water van een halve liter, bananen, 1 appel, appelmoes, koeken en chips mee genomen. Het meeste was toch op eer we weer bij de auto waren. We kwamen onderweg nog meer mensen tegen die deze wandeling aan het doen waren. Waar die op lopen weten we niet. Waarschijnlijk op lucht, want de meesten hadden helemaal niets bij zich en sommigen wat water. Vooral beneden in het dal was het mooi. Met bomen tegen een strak blauwe kucht, Maar je moet steeds weer omhoog en omlaag klauteren. Eén stukje moest Peter voorlopen. Daar was de richel zo smal, daar durfde ik niet overheen. Handje vasthouden en naar zijn schoenen kijken. Dan kom je er ook wel. Maar voor de rest heb ik steeds voorgelopen. Dat werkt met ons verschillende wandeltempo toch het beste. We begonnen om half elf aan de wandeling naar beneden, om kwart over elf waren we bij de Tower Bridge om foto’s te maken en rond half twaalf begonnen we aan onze 4 mijls klim naar Fairyland. Om half twee waren weer boven bij Fairyland View. En dan denk je dat je het ergste gehad hebt. Dus even rusten op het eerste bankje dat je tegen komt. Onderweg wel steeds gedronken en staande wat gegeten. Hier even een rustpauze ingelast. Daarna nog ongeveer 1 uur naar boven geklommen en gezwoegd om de 2,5 mijlen naar de auto af te leggen. Want Fairyland blijkt op een veel lager punt te liggen dan Sunrise Point. Op een gegeven moment keken we op het dak van het visitorscenter, zo hoog waren we toch weer geklommen. Om half drie waren we weer bij de auto. Gauw de schoenen en de sokken uit. Hé, hé, even zitten en nagenieten van deze mooie tocht. Weer eentje om te onthouden. We gaan op de camping zwemmen. Maar eerst nog even een hamburger en broodje kip eten in Tropic. Dat smaakte heel goed, zo’n verlate lunch. Nog even wat boodschappen gedaan en een kaars gescoord voor vanavond. En dan op naar de camping. Staan daar twee van die complete hotels op wielen de doorgang te versperren. Een andere Nederlandse mevrouw maakt nogal wat stennis. Nou, dat helpt dus niet. Ik ga maar even de mail checken. Leuk, van Gerben. En van Startrek. Nog kaartjes over. Maar we doen het niet. Veel te heet in Las Vegas. Zwemmen gaan we. Er steekt in middels een windje op, dus het wordt wat frisser. Tijd voor een puzzeltje, een douche en koffie. Wat een voldoening geeft zo’n lange wandel;ing. Tenslotte is 8 mijlen toch 12 kilometer. Morgen gaan we weer verder op. Naar Zion National Park. |